Koolhovens Keuze- 27 november '25

Furiosa: A Mad Max Saga

Let’s face it: vrouwen komen er vaak bekaaid vanaf in de genrefilm. Toch bestaan er al sinds het begin van de cinema vrouwelijke helden, al duurde het behoorlijk lang voordat het idee écht landde dat zulke films ook box-office succes konden brengen. Alien en The Terminator bewezen dat een vrouwelijke protagonist zo iconisch kon zijn dat ze een hele franchise droeg.

Toch zullen veel mensen gefronst hebben toen George Miller in zijn langverwachte vervolg Mad Max: Fury Road ineens van perspectief wisselde. De eerste drie films waren immers pure macho-stampers rondom Max Rockatansky, gespeeld door de uiterst masculiene Mel Gibson. In Fury Road werd Max gespeeld door de even mannelijke Tom Hardy, maar de echte spil van de film was Furiosa, meesterlijk vertolkt door Charlize Theron. Fury Road was niet alleen een actie-meesterwerk, het was stiekem een feministische film boordevol kritiek op toxic masculinity, en een van de zeldzame voorbeelden waarin spektakel en inhoud perfect samengaan.

Wat de film ook zo bijzonder maakt, is hoe hij het genre zelf vernieuwde. Waar de meeste hedendaagse blockbusters verdrinken in CGI, koos Miller voor fysieke stunts, echte woestijnen. Natuurlijk, er is heel wat digitale hulp aan te pas gekomen, maar de basis is in de fysieke wereld – waardoor de film rauwer en meer gegrond in de realiteit voelt, hoever het daar ook allemaal vanaf staat.  

Negen jaar later volgde de prequel Furiosa: A Mad Max Saga. Dit keer was er geen Max te bekennen, en werd Furiosa vertolkt door Anya Taylor-Joy. Genoeg giftige andere mannen om haar heen, met een onherkenbare Chris Hemsworth als aanvoerder. Ook hier weet Miller op onnavolgbare wijze de extreme actie te combineren met emotionele diepgang, terwijl hij Furiosa’s achtergrondverhaal ontvouwt als een klassieke wraakmythe.

Voor beide films werd de soundtrack verzorgd door Tom Holkenborg (ooit bekender als Junkie XL), met wie ik werkte voor Brimstone. Zijn bombastische, ritmische score stuwt de films voort als een motor die niet stilvalt. Muziek die de fysieke intensiteit van Millers beelden versterkt tot in het merg.

Ik weet dat ik Fury Road al ooit eerder aanraadde als zomerfilm, maar waarom zou ik me beperken tot enkel Furiosa als tip? De twee films samen zijn immers een perfecte double bill. Neemt niet weg dat Furiosa ook in zijn eentje de moeite waard is. En het goede aan alle Mad Max-films is dat ze prima los te zien zijn.

Als de wereld in chaos verzinkt, wordt Furiosa als kind uit de Green Place of Many Mothers meegesleurd en valt ze in handen van Dementus, leider van een woeste motorbende. Hun reis door de onverbiddelijke woestijn voert hen naar de Citadel, waar Immortan Joe met harde hand regeert. Terwijl de twee mannen elkaar bevechten, knokt Furiosa voor haar leven, onderwijl loerend naar de mogelijkheid ooit terug te keren naar waar ze vandaan komt.

 Trailers: Mad Max: Fury Road: hier    Furiosa: A Mad Max Saga: hier

Licentie: Mad Max: Fury Road: hier  Furiosa: A Mad Max Saga: hier